ایستگاه اتوبوس نزدیک خانه ی ما از نوادر روزگار است.واین نه از جهت آن است که موقعیت جغرافیایی خوبی دارد یا از نظر تاریخی نمونه ای منحصر به فرد است.اتفاقا مثل خیلی ایستگاه های دیگر ایستگاه آخر خط است و در فصول یا ساعاتی که اتوبوس پیدا بشود می توان شمایل آن را زیارت کرد.ولی سوار دن به اتوبوس مسئله ای دیگر است و همین مسئله است که این ایستگاه را از نوادر روزگار کرده است.زیرا در باجه ی بلیط فروشی آن بلیط به طریق خاصی فروخته میشود که بیشتر به نوعی سیرک شباهت دارد.